Mentres peneiro o tempo

Mentres peneiro o tempo penso no que perdín cando busquei a certeza. Sei o que quixen procurar, pero non sei se pagou a pena, tanto tempo perdido na busca do que non existe máis que nos nosos subconscientes, que a ninguén máis lle importa, e mesmo nós levamos xa tanto tempo dándolle voltas que tanto nos ten xa. Intenteino, unha e outra vez, pero as forzas barréronseme cando xa vía a saída. Por hoxe non hai solución, quizais mañá volva atopar o camiño cara a saída e sexa capaz de dar o paso que me conduza fóra.