Lentamente

Lentamente revivimos en man común os compromisos entolecidos pola riestra de pensamentos que pasan por tras nosa. Unha e outra vez, sen descanso, corren os desexos amortecidos polo tempo. Xa non son nosos, fóronse esvaíndo nun empardecer continuou que non puido sentir, que non puido falar mais si deteu o noso tempo.